تڪیـﮧ گـآهَم بآش !

میخـوآهَم سَنگـینی نِگـآه ایـن مَرבمِ حَسـوב شَهـر رـآ تـو هـَم

حـِس کنـی ..

ایـن مَرבم نمیتَـوآننـَב ببیننَـב בست هآیِمـآن تـآ این اَنـدآزه بِہم

می آینـב ..

در پیچ و خم ابرویت

از حـال ِ مَن ميپُرسي ؟

نَفـس ميکِشَم تا به جـاي مُرده ها

خاکـَم نکُننـد !

اينگونه است حال ِ مَن

هيچ نپـُرس

دلــَم میخـواهد جـا خـوش کنــَم

در دنـج تریــن جای ِ کافــه ای

سیــگار پشـت ِ سیـگار دود کنـَم و

کـَکـَم هم از رفتـنَش نگــَزد ...

بعــدش یـِک فنجــان قهــوه ِ تلــخ ِ تلــخ سفـآرش بدهَم و

با تلــخی ِ وجــودم سـَر بکـِشَم ...

بعــدَش کـه تلخــی تمــام ِ وجـودم را گرفـت ,

اشــک هایـَم را پـآک کنــم و

آن لبخنــد ِ تظاهـُر آمیز را بزنــم و

کافــه را تــَرک کنــَم ...

برای من همین خوبه. که با رویات میشینم...

آب دَر _هـآوَن کـوبـيـدَن اَست

این ـکـِﮧ مـَن ^شـِعـر بــِنـویس َـم و تـو _{فـآل قـَهـوه} بــِگي ـرے

وَقتـے ؛ ^آخـر هـَمـِﮧے شـِعـرهـآے مـَن ...

^تـو مـےـآیـے ؛

و تـَﮧ هِمـِﮧے فـِنـجـآن هـآے تـو ...

^مـَن ميـرَوَم ...

زندگی یعنی . . . بخندی هر چند غمگینی . . .

ببخشی هر چند مسکینی . . .

فراموش کنی هر چند که دلگیری . . .

اینگونه باید زیست هر چند آسان نیست . . .

زندگی آنقدر ابدی نیست

که

هر روز بتوان مهربان بودن را به فردا انداخت . . .

یک عمر آرزوی پرواز داشتم

حالا

که وقتش شده یادم آمد که

بالی برای پرواز کردن ندارم

برای بعضی از دردها

نه میتوان گریه کرد

نهمیتوان فریاد زد

برای بعضی از دردها گاه میتوان

نگاه کرد

سکوت کرد

و

شکست.....